දරිද්‍රතා මට්ටම් ඉහළ යාම, රැකියා සහ කුසලතා අහිමි වීම, ආර්ථික හැකිලීම සහ පරම්පරා ගණනාවක් පැවතිය හැකි අසමානතාව ආදිය අග්නිදිග ආසියාවේ කොවිඩ්-19 වසංගතයේ ප්‍රතිවිපාක බව ආසියානු සංවර්ධන බැංකුව (ADB) පවසයි.
වසංගතයේ වසර දෙක තුළ, අන්ත දරිද්‍රතාවයේ සිටින පුද්ගලයින්ගේ සංඛ්‍යාව (දිනකට ඩොලර් 1.90 ට වඩා අඩුවෙන් ජීවත් වන) සංඛ්‍යාව මිලියන 10කට වඩා වැඩි වී ඇතැයි ගණන් බලා ඇති බව සංවර්ධන බැංකුව පසුගිය සතියේ නිකුත් කළ වාර්තාවක සඳහන් කළේය.
2020 දී මිලියන 5.4ක ජනතාවක් අන්ත දරිද්‍රතාවයට තල්ලු වූ අතර 2021 දී තවත් මිලියන 4.7ක්ද මෙම ගොඩට ඇද දැමූ බව ADB වාර්තාව පවසයි. පසුගිය වසරේ අග්නිදිග ආසියාවේ රැකියා මිලියන 9.3ක් අහිමි වී තිබේ.
විරැකියාවෙන් දරුණු ලෙස පීඩාවට පත්ව තිබුණේ, කාන්තාවන්, තරුණයින් සහ ක්ෂුද්‍ර, කුඩා හා මධ්‍ය පරිමාණ ව්‍යාපාරික සේවකයන් (MSME) ය. රැකියා පරතරය 2022 දී රැකියා මිලියන 4.1ක් ලෙස පවතිනු ඇතැයි පුරෝකථනය කර ඇති අතර, වාර්තාව ජාත්‍යන්තර කම්කරු සංවිධානයේ සංඛ්‍යාලේඛන උපුටා දක්වයි.
“අක්‍රිය කම්කරුවන් නිපුණතාවයෙන් තොර වීම සහ දුප්පතුන්ගේ අවස්ථා සඳහා ඇති ප්‍රවේශය තවදුරටත් පිරිහී යාම නිසා දරිද්‍රතාවය සහ විරැකියාව කෙරෙහි වසංගතයේ බලපෑම පවතිනු ඇති” යනුවෙන් වාර්තාව පවසයි. “මෙය සිදු වූ විට, අසමානතාවයේ පිරිහීම පරම්පරා ගණනාවක් පුරා පැතිර යනු ඇති” ආසියානු සංවර්ධන බැංකුවට අනුව, සෞඛ්‍ය සේවා සඳහා ආයෝජන නොමැතිකම හේතුවෙන් අසමානතාවද නරක අතට හැරී තිබේ.
කොවිඩ් වසංගතය සමග අගුලු දැමීම් සහ දේශසීමා වසා දැමීම් හේතුවෙන් අග්නිදිග ආසියානු ආර්ථිකයන් 2020 දී ගැඹුරු හැකිලීමකට ගොදුරු වූ අතර සමහර ආර්ථිකයන් අනෙක් ඒවාට වඩා නරක ලෙස බලපා ඇති බව ADB පවසයි.
කෙසේ වෙතත්, වසංගතය ආරම්භ වී වසර දෙකකට පසුව, අග්නිදිග ආසියාව සෙමෙන් යථා තත්ත්වයට පත්වීමට පටන් ගෙන ඇති බව ADB පවසයි. එය 2022 දී 5.1%ක වර්ධනයක් අපේක්ෂා කරයි. කෙසේ වෙතත්, ADB අනතුරු අඟවන්නේ ඔමික්‍රෝන් ප්‍රභේදය විසින් 0.8%ක තරම් වර්ධනයක් කපා හැරිය හැකි බවයි.
මහාද්වීපයේ ප්‍රධාන ආදායම් මාර්ගයක් වන සංචාරක ව්‍යාපාරය යථා තත්ත්වයට පත්වීමට පටන් ගැනීමට අපේක්ෂා කරන නමුත් දිගු ගමනේ පහත වැටීම 2024 දක්වා කර්මාන්තයට බලපානු ඇති බව ආසියානු සංවර්ධන බැංකුව වැඩිදුරටත් පවසයි.
