වෛද්‍ය විශේෂඥයින්ගේ විශ්‍රාම වයස 60 ට අඩු කිරීම පොහොර තහනමට නොදෙවෙනි එකක්ද….??
අමාත්‍ය මණ්ඩලය පසුගිය වසර කිහිපය තුළ සිය පුරවැසියන්ට අවාසි ප්‍රතිඵල ගෙන දෙන තීරණ කිහිපයක් ගෙන තිබේ. ඒවා ගෙන ඇත්තේ වැරදි තොරතුරු, මත පදනම්වය. නැතිනම් නොමග යැවීමය. හොඳම උදාහරණය පොහොර ප්‍රශ්නයයි. ‘කාබනික යනු කෘෂිකර්මාන්තය යන උමතු අදහසින් කැබිනට් මණ්ඩලය නොමඟ යවන ලදී. දැන් ඇතැම් ඇමතිවරු වෛද්‍යවරයෙකුට සහ ඊට උපදෙස් දුන් කීපදෙනෙක්ට දොස් පටවයි, කෘෂිකාර්මික කටයුතු ගැන වෛද්‍යවරයෙකුගෙන් උපදෙස් ගන්න තරම් මේ රටේ පාළකයන් බොළඳවීම ගැන කිසිවෙකු කතා නොකරයි.
දේශපාලකයින් තම වාසියට ලබාදුන් පත්වීම් නිසා රාජ්‍ය සේවය අනවශ්‍ය ලෙස වැඩි වූ බව කවුරුත් දනිති. “රාජ්‍ය අංශයට බඳවා ගැනීමේ මනා සැලසුම් සහගත ප්‍රතිපත්තියකි. එමගින් වැටුප් සහ වැටුප් සහ විශ්‍රාම වැටුප් වගකීම් මත ඉහළ යන වියදම් ඇතුළත්ය, 2019 දී මහ බැංකුව විශ්‍රාම යන වයස 60 දක්වා අඩු කිරීමට තීරණය කළේ මේ පසුබිම තුළය. විශ්‍රාම යන වයස අඩු කිරීමට ගත් තීරණයේ සාවද්‍ය ස්වභාවය විමසා බැලීම මෙම ලිපියේ අරමුණ නොවේ. එය ශ්‍රී ලංකා පරිපාලන සේවයේ සහ මහ බැංකුවේ ප්‍රවීණයන්ගේ යුතුකමක් බව අපි විශ්වාස කරමු.
සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ සේවය කරන අක්ෂි ශල්‍ය වෛද්‍යවරුන් 36 දෙනෙකුගෙන් 18 දෙනෙකු වසර 60ක පාලනයත් සමඟ විශ්‍රාම යාමට නියමිතයි. රට තුළ රුධිර පාරවිලයන සේවාවේ උපදේශකයින් 32 දෙනාගෙන් 9 දෙනෙකු 2024 ජනවාරි වන විට විශ්‍රාම යන අතර 6 දෙනෙකු දැනටමත් විදෙස්ගතව ඇත. ඒ නිසා ඉතුරු වෙන්නේ 17 කි. ENT ශල්‍ය වෛද්‍යවරුන් විශ්‍රාම යෑම හේතුවෙන් රජයේ රෝහල්වල ඇති ENT ඒකක 40 න් 5ක් වත් වසා දැමීමට සිදුවේ. හෘද උරස් ශල්‍ය වෛද්‍යවරුන් 18 න් 10 දෙනෙකු 2023 දෙසැම්බර් වන විට වසර 60 දී විශ්‍රාම යන බැවින් හෘද උරස් ඒකක 18 න් 10 ක් වසා දැමීමට ඉඩ ඇත.
එයින් පීඩාවට පත්වන්නේ රටේ ජනතාවය. වෛද්‍ය පශ්චාත් උපාධි ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂ මහාචාර්ය සේනක රාජපක්ෂ මහතා මේ බව සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරයාගේ ලේකම්වරයා වෙත ලිඛිතව පෙන්වා දී ඇත. මෙම උපදේශකවරුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් විශ්‍රාම ගැනීමෙන් පසු ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික පරිචය දිගටම කරගෙන යන අතර පැහැදිලිවම ඒ සඳහා වැඩි කාලයක් ලැබෙනු ඇත. ඒ වගේම ඔවුන්ගේ පවුල් සමඟ ගත කිරීමට වැඩි කාලයක්. ආර්ථික හා සමාජීය වශයෙන්, එම අංශ සඳහා වැඩි කාලයක් ගතවන බැවින් ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික ජීවිත වඩාත් හොඳ වීමට ඉඩ ඇත.
සෞඛ්‍ය අමාත්‍ය රඹුක්වැල්ල මහතාගේ උපදේශක කණ්ඩායම් දෙකක් පෙනේ. එක් කණ්ඩායමක් විශ්‍රාම යන වයස අවුරුදු 63 දී තබා ගන්නැයි ඉල්ලා සිටින අතර අනෙක් කණ්ඩායම එය අවුරුදු 60 දක්වා අඩු කරන ලෙස ඉල්ලා සිටී. මෙය පුද්ගලයන් කණ්ඩායම් දෙකක ඉල්ලීම්වලට වඩා කඹ ඇදීමකි. මෙයින් සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයට වන බලපෑම ගැන ඇමැතිවරයා පාර්ලිමේන්තුවට කිව යුතුයි. වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර සඳහා විදේශගත වන පුද්ගලයන්ට මෙයින් කිසිදු බලපෑමක් සිදු නොවේ.
පසුගියදා සෞඛ්‍ය සේවා අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් වෛද්‍ය අසේල ගුණවර්ධන වෛද්‍ය පරිපාලක විද්‍යාලයේ සභාපතිවරයා ලෙස සිය දේශනයකදී ප්‍රකාශ කළේ පර්යන්ත රෝහල්වල විශේෂඥ වෛද්‍යවරුන්ගේ ප්‍රමාණවත් නොවීම වසර 60ක මෙම විශ්‍රාම ගැනීමත් සමඟ තවත් නරක අතට හැරෙන බවය. ඔහු මේ බව පැවසුවේ මහ බැංකු අධිපතිවරයා ඇතුළු පිරිසක් අමතමිනි. කලකිරීමට පත් ඔහු මේ බව ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කිරීමෙන් ඔහුට අවශ්‍ය වූයේ මේ කරුණුවලට ඇහුම්කන් නොදෙන දේශපාලන බලධාරීන් කෙරෙහි ඇති අප්‍රසාදයද? ඔහුට අවශ්‍ය වූයේ තවත් ‘පොහොර ප්‍රශ්නයක්’ මතුවෙමින් තිබෙන බව පෙන්වීමටද?
(අශෝක ජයතුංග විසින් සකස් කළ ලිපියකි.)
